By 
Choinka to obowiązkowy element świąt, którego nie może zabraknąć w polskich domach. Tradycyjnie dekorowana nie tylko stanowi wyjątkową ozdobę domu lub mieszkania, ale również buduje świąteczną atmosferę, a żywa – dodatkowo gwarantuje piękny zapach w całym pomieszczeniu. Zanim jednak zabierzemy się za ubieranie drzewka, warto przyjrzeć się temu, skąd wzięła się tradycja dekorowania choinki na Święta Bożego Narodzenia.
Tradycja ozdabiania bożonarodzeniowego drzewka wywodzi się z Niemiec i tamtejszej tradycji ewangelickiej oraz znana jest już od XVI wieku. Zwyczaj ubierania choinki powędrował z Niemiec do Francji, a następnie za sprawą brytyjskiej królowej Wiktorii, rozprzestrzenił się na pozostałe kraje Europy i Ameryki. Należy wspomnieć, że na ziemie polskie ozdabiane drzewka dotarły na przełomie XVIII i XIX wieku. Kościół katolicki tradycję tę jako symbol religijny uznał jednak dopiero w XVIII wieku.
Łańcuchy mozolnie sklejane z kolorowego papieru, szyszki i orzechy pomalowane złotą farbą, aniołki z delikatnymi skrzydłami, bałwanki, pajacyki z wydmuszek i brodate mikołaje. Dawniej wiele pracy wkładano w przygotowanie ozdób na choinkę. Niektórym z nich przypisywano znaczenie symboliczne.
Np. łańcuch jest symbolem rodzinnych więzi, a światełka w pewnym sensie wskazują drogę i odstraszają złe moce. Nie należy zapominać o naturalnych ozdobach, które w przeszłości niezwykle często pojawiały się na świątecznych drzewkach. Jabłkom przypisuje się symbolizowanie zdrowia, natomiast orzechom – dobrobytu i siły, ciasteczka – zapewniać słodkie życie, a dzwoneczki – dobre wieści.